W grudniu 2015 roku, pracownicy PIORiN w czasie działań kontrolnych wykryli dwa ogniska występowania tarcznika niszczyciela (Quadraspidiotus perniciosus) w powiecie opolskim, na wschodzie kraju. Przedstawicieli gatunku znaleziono na pędach i owocach jabłoni.
Tarcznik niszczyciel pochodzi z Azji Wschodniej, ale jest rozprzestrzeniony na całym świecie. Przyjmuje się, że przez południową Polskę przebiega północna granica zasięgu występowania tego szkodnika. W latach 1948-1949 stwierdzono obecność tego gatunku w okolicach Wadowic, gdzie został zwalczony jako organizm kwarantannowy.
Tarcznik niszczyciel jest polifagiem, co oznacza że może żerować na wielu roślinach. Zasiedla ponad 150 różnych gatunków, głównie: jabłonie, grusze, śliwy, maliny i jeżyny. Jego roślinami żywicielskimi mogą być także drzewa i krzewy liściaste występujące w naszym klimacie.
W polskich warunkach rozwija się jedno pokolenie rocznie tego szkodnika. Zimują pierwsze stadia larwalne lub zapłodnione samice. Larwy mają zdolność do poruszania się, która w miarę ich rozwoju zanika (u samic). Tarczki samic są okrągłe i lekko wypukłe, mają wielkość 1,5 - 2 mm. Barwa tarczki jest często zbliżona do barwy kory drzewa, które owad zasiedla. Samce posiadają skrzydła i odnóża, mogą się aktywnie przemieszczać.
Na porażonych organach tarczki występują w dużym zagęszczeniu. Szkodnik atakuje głównie części zdrewniałe, ale także liście i owoce. Objawem żerowania mogą być pęknięcia kory i połączone z nimi wycieki gumy.
mk
Źródło: piorin.gov.pl
