U biedronek zimuje najczęściej postać dorosła. Już wczesną wiosną możemy zaobserwować dorosłe osobniki na pniach i gałęziach drzew. Szukają one kolonii mszyc i w ich pobliżu składają swoje jaja. Wylęgłe larwy biedronek odżywiają się właśnie mszycami i w ten sposób redukują ich liczebność. Mszyce to nie jedyny pokarm ‘bożych krówek‘, zjadają one także jaja i larwy innych owadów.
Jaja biedronek są żółte, wydłużone. W jednym złożu znajduje się od kilkunastu do kilkudziesięciu sztuk. Pierwsze wylęgnięte larwy zjadają w pierwszej kolejności swoje siostry i braci, którzy nie zdążyli jeszcze opuścić jaja. Kanibalizm u biedronek jest dość powszechny, dostarcza młodym osobnikom dużo wartościowego pokarmu bogatego w białka. Jednak podstawą diety larw są mszyce.
W szklarniach do biologicznego zwalczania wełnowców można zastosować biedronkę wełnowcową. Zarówno larwy jak i postacie dorosłe tego gatunku żywią się szkodliwymi czerwcami. W warunkach optymalnych, przy 25ºC, okres rozwoju biedronki wynosi 1 miesiąc.
