Początkowo na roślinie widoczne są białosrebrzyste plamki, które z czasem łączą się, tworząc srebrzyste pasma. Szczypior staje się szary, ulega deformacji i zasycha. Mocno zaatakowane rośliny nie rosną, zamierają. W miejscach żerowania widoczne są drobne, czarne grudki, które są odchodami wciornastków.
Najliczniej występuje wciornastek tytoniowiec – uskrzydlony owad dorosły długości do 1,3 mm. Jest koloru od żółtego do ciemnobrunatnego, a bezskrzydłe larwy są żółte. Z innych gatunków występują m.in. wciornastek cienkoróg i wciornastek zęborogi. Są one jednak nieliczne i nie wyrządzają większych szkód.
Zimują owady dorosłe w wierzchniej warstwie ziemi (do głębokości 10 cm), w zeschniętych resztkach roślin i chwastów, a także na miedzach, nieużytkach i plantacjach z roślinami wieloletnimi. Pojawiają się wiosną. Początkowo żerują i rozmnażają się na roślinach dziko rosnących, a później przelatują na uprawne rośliny żywicielskie, gdzie żerują do zbiorów.
W tym okresie może się rozwinąć od 4 do 6 pokoleń. Na liczbę pokoleń duży wpływ ma pogoda. Rozwój jednego pokolenia trwa od 15 do 30 dni. Na uprawach pod osłonami mogą pojawiać się wcześniej i dłużej żerować.
Maria Rogowska, PWSZ w Skierniewicach
