Nawadnianie, łącznie z nawożeniem, w którym składniki pokarmowe (rozpuszczone w wodzie nawozy) dostarcza się roślinom w odpowiednio przygotowanym roztworze wodnym (dawanym przeważnie „pod korzeń” rośliny), nazwano fertygacją. Najczęściej fertygację przeprowadza się poprzez nawadnianie kropelkowe. Pierwsze technologie zostały opracowane dla upraw roślin warzywnych i ozdobnych pod osłonami, później dla roślin sadowniczych. W końcu przyszła kolej na polowe uprawy warzyw. Zaczęto przede wszystkim od ogórka. W ostatnim czasie w wielu krajach przeprowadzono doświadczenia z fertygacją w uprawach cebuli.
Cebula jest gatunkiem, który, można powiedzieć, jest tak stworzony, aby pozytywnie reagował na fertygację, a dostarczenie mu pokarmów razem z nawadnianiem to rozwiązanie prawie idealne. Przypomnijmy, że cebula ma słabo rozwinięty, płytko zagłębiony system korzeniowy. Składa się on z korzeni przybyszowych, sięgających przeważnie jedynie do głębokości 30 cm. Tylko na glebach o bardzo dobrych właściwościach, może w sprzyjających latach sięgać głębiej – do 50 cm. W poziomie korzeń cebuli rozpościera się w promieniu około 15 cm... dr Wojciech Matuszak
Więcej w numerze 3/2016 WiOM, s. 32-37.
